Ostateczne rzeczy człowieka

 Są rzeczy, od których nie uciekniemy. To śmierć, Sąd Boży i trafienie do nowej rzeczywistości, Nieba lub Piekła. To właśnie uznawane przez Katechizm ostateczne rzeczy człowieka.

Jakie są ostateczne rzeczy człowieka?

Uważa się, że są trzy ostateczne rzeczy człowieka – to kolejno śmierć, Sąd Boży, wreszcie Niebo albo Piekło (lub Czyściec, a potem Niebo). To wszystko to, z czym zetknie się człowiek, odchodząc z naszej rzeczywistości. Ostateczne rzeczy człowieka, będące częścią Katechizmu Kościoła Katolickiego, szczególnie rozważane są w czasie zadumy, a więc w listopadzie. Katechizm ów głosi, że „Śmierć kończy życie człowieka jako czas otwarty na przyjęcie lub odrzucenie łaski Bożej ukazanej w Chrystusie”. Po tym zaś „Każdy człowiek w swojej nieśmiertelnej duszy otrzymuje zaraz po śmierci wieczną zapłatę na sądzie szczegółowym, który polega na odniesieniu jego życia do Chrystusa i albo dokonuje się przez oczyszczenie, albo otwiera bezpośrednio wejście do szczęścia nieba, albo stanowi bezpośrednio potępienie na wieki”.

Na czym polegają rozważania o ostatecznych rzeczach człowieka?

Rozważania te mają uprzytomnić sobie, że każde życie zakończy się śmiercią ziemską. Jednocześnie jednak będzie początkiem nowego życia – nasze wybory tu, na Ziemi, zadecydują o tym, jak się to nowe życie potoczy. Rozważania uświadamiają nam też, jak ważne są modlitwy za osoby zmarłe, które być może potrzebują naszego wsparcia, aby dostąpić Nieba. Umarli bowiem może pogodzeni z Bogiem, w jego łasce, ale nie do końca jeszcze oczyszczeni.

Czym jest Sąd Ostateczny?

Sąd Ostateczny (z łaciny ultimum iudicium) nie jest Sądem Bożym, nazywanym także szczegółowym. Ten drugi czeka każdego bezpośrednio po śmierci, Sąd Ostateczny zaś to czas, gdy „wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia” (J 5, 28-29). To zmartwychwstanie wszystkich zmarłych niezależnie od tego, jak żyli, i sąd dokonany na nich osobiście przez Jezusa. To wydarzenie o charakterze eschatologicznym dotyczące wszystkich narodów i wszystkich wyznań (podobne koncepcje znali starożytni Grecy i Egipcjanie, ale w takim ujęciu związana jest ona z wczesnym judaizmem, początkowo Sąd Ostateczny miał dotyczyć tylko wyznawców wiary Izraela, z czasem został rozciągnięty na cały świat).