Lipiec to miesiąc poświęcony Najdroższej Krwi Jezusa. Przez 120 lat obchodzone było Święto Najdroższej Krwi Chrystusa, obecnie nabożeństwa lipcowe praktykowane są w części polskich parafii.
Czym są nabożeństwa lipcowe?
Nabożeństwa lipcowe, analogicznie do nabożeństw majowych czy czerwcowych, to zbiorowe modlitwy odbywające się przez cały miesiąc lipiec, najczęściej po mszach świętych wieczornych (choć bywa, że przed nimi), a poświęcone Najdroższemu Sercu Jezusa Chrystusa.
Trzeba tu dodać, że poza kościołem rzymskokatolickim obchodzą je też mariawici (Kościół Katolicki Mariawitów) – dla nich lipiec z kolei to czas czci przenajświętszego Sakramentu.
Nabożeństwa lipcowe składają się z adoracji Najświętszego Sakramentu oraz odmawiania odpowiednich litanii. W Mszale Rzymskim znajduje się formularz Mszy Świętej o Krwi Chrystusa, zatwierdzony przez Benedykta XIV. Święty Jan XXIII dodatkowo zatwierdził w 1960 roku do publicznego odmawiania Litanię do Najdroższej Krwi Chrystusa. Pisał wówczas: „Niechaj rozważają o niesłychanie obfitej i nieogarnionej wartości tej Krwi prawdziwie najdroższej". Jan Paweł II dodał zaś po latach: „Krew Chrystusa jest niezbitym dowodem miłości niebieskiego Ojca do każdego człowieka, bez żadnego wyjątku”.
Za co dziękujemy Jezusowi podczas nabożeństw lipcowych?
Podczas nabożeństw lipcowych rozważany jest niezwykły dar, jaki otrzymaliśmy od Jezusa Chrystusa – to przelanie przez niego za nas krwi. A przelał ja nie tylko podczas Męki zakończonej Ukrzyżowaniem, ale już i wcześniej (momentów takich wymienia się siedem: to obrzezanie, modlitwa w Ogrojcu, biczowanie, koronacja cierniami, droga krzyżowa, ukrzyżowanie, otwarcie boku włócznią).
Wybór lipca, miesiąca najcieplejszego, nie jest przypadkowy – Najdroższa Krew Jezusa ma być cudownym źródłem wlewanym w dusze, aby przypomnieć i zrozumieć istotę naszego odkupienia. Misjonarze Zgromadzenia Krwi Chrystusa niosą przy okazji wieść o tym, że Jezus przelał krew za każdego, niezależnie od jego pochodzenia i statusu materialnego.
Kontemplacja Najdroższej Krwi Jezusa Chrystusa – historia
Początków kontemplacji Najdroższej Krwi Jezusa Chrystusa można upatrywać w 1849 roku, kiedy to papież Pius IX, w dekrecie „Redempti sumus”, wyznaczył na 1 lipca Święto Najdroższej Krwi Jezusa. Co prawda święto to zostało później, w czasie reform w 1969 roku, zniesione i dziś próżno go szukać w kalendarzu liturgicznym (Krew Jezusa czczona jest oficjalnie podczas Bożego Ciała), ale tradycja pozostała, głównie dzięki osobie św. Kaspra del Bufalo i Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa, które założył.
Nabożeństwa lipcowe nie wszędzie są odprawiane – w Polsce na liście miejsc, w których można w nich uczestniczyć, są oczywiście wszystkie ośrodki Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa, a także Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, a poza tym kilkanaście innych parafii na terenie całego kraju. W sumie więc, w porównaniu z popularnymi „Majowymi”, to nie tak wcale wiele...
Z ciekawostek można wymienić kościół San Nicola in Carcere w Rzymie (Bazylika św. Mikołaja w Więzieniu, kościół postawiono na miejscu 3 świątyń pogańskich dla Junony, Janusa i Spesa) – to tam najwcześniej czczono relikwie związane z Najdroższą Krwią Jezusa. W świątyni przechowywany jest fragment szaty mającej należeć do setnika, który włócznią przebił bok Jezusa, a krew ukrzyżowanego miała w tym momencie poplamić materiał.
Św. Kasper del Bufalo i jego zgromadzenie
Kasper del Bufalo (inaczej Gaspare del Bufalo) żył na przełomie XVIII/XIX wieku we Włoszech. Był kapłanem, nazywanym potocznie „Małym apostołem Rzymu”. Co prawda urodził się w książęcym pałacu, ale jego ojciec był tam jednym z kucharzy, matce zawdzięcza staranne wychowanie i naukę w szkole pijarskiej (został w międzyczasie cudownie uzdrowiony z choroby oczu za wstawiennictwem Franciszka Ksawerego, ogólnie był bardzo chorowitym młodzieńcem). Po studiach teologicznych został kanonikiem i kapelanem kościoła św. Marka w Rzymie.
Marzył o misjach zagranicznych, ale papież miał wobec niego inne plany, wysłał go na misje, tyle że ludowe, na włoską prowincję. Odnalazł się w tym na tyle, że jego pełne pasji kazania określano jako „wielkie duchowe trzęsienia ziemi”. Mówił prostym językiem, szczerze, cenił przebywanie w otoczeniu obłożnie chorych w hospicjach i szpitalach.
Trzy razy odmówił złożenia przysięgi na wierność Napoleonowi, za co był więziony, 4 lata spędził na wygnaniu i w celi. Zmarł podczas epidemii cholery (zaraził się, pomagając chorym na ulicach), ale wcześniej założył kongregację męską i żeńską, czyli Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa i Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa – pierwsze z nich założył w San Felice w Giano, 15 sierpnia 1815 roku. Zadaniem zgromadzeń ma być przybliżanie wiernym tajemnic Krwi Chrystusa, rekolekcje i misje wnoszenia miłosierdzia bożego, które osobiście niezwykle cenił (na świecie działa ponad 500 misjonarzy, z tego około 20 w Polsce).
Kasper del Bufalo został beatyfikowany w 1904 roku, a kanonizowany 50 lat później. Uznawany jest za patrona osób cierpiących na choroby nowotworowe.
Sanktuarium Krwi Chrystusa w Częstochowie
Sanktuarium Krwi Chrystusa znajduje się w Częstochowie, w parafii św. Kaspra del Bufalo, w niedalekiej odległości od Jasnej Góry – to raptem 3,5-4 kilometry, a oba miejsca łączy Aleja Brzozowa. Prowadzą je misjonarze Zgromadzenia Krwi Chrystusa – mają tu miejsce piękne rekolekcje o miłosierdziu bożym. W sanktuarium znajduje się niezwykła relikwia, Relikwia Krwi Pańskiej, przed którą odbywają się adoracje i wspólne modlitwy. Relikwię tą przywieziono z Schellenbergu w Lichtensteinie, to ziemia z Golgoty nasączona krwią samego Zbawiciela.
Komentarze:
bądź pierwszy!