Modlitwa Duszo Chrystusowa błędnie przypisywana jest Ignacemu Loyoli. Założyciel jezuitów rozpropagował niewątpliwie jej treść, natomiast tekst jest o wiele starszy. Dowiedz się więcej!
Tekst modlitwy Duszo Chrystusowa
Duszo Chrystusowa, uświęć mnie.
Ciało Chrystusowe, zbaw mnie,
Krwi Chrystusowa, napój mnie.
Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie.
Męko Chrystusowa, pokrzep mnie.
O dobry Jezu, wysłuchaj mnie.
W ranach swoich ukryj mnie.
Nie dopuść mi oddalić się od Ciebie.
Od złego ducha broń mnie.
W godzinę śmierci wezwij mnie.
I każ mi przyjść do siebie,
Abym z świętymi Twymi chwalił Cię,
Na wieki wieków. Amen.
Kto jest autorem modlitwy Duszo Chrystusowa?
Według tradycji autorem modlitwy Duszo Chrystusowa (Anima Christi) miał być św. Ignacy Loyola. Historycy jednak zapewniają, że tekst jest dużo wcześniejszy, o grubo ponad 100 lat wyprzedza czasy założyciela Towarzystwa Jezusowego. Potwierdza to jeszcze fakt, że modlitwa Duszo Chrystusowa była jedną z ulubionych modlitw Loyoli już w niedługim czasie po jego nawróceniu – podobno to właśnie nią otwierał najczęściej swe ćwiczenia duchowe. Jej tekst też umieszczano na początku jego najbardziej znanego działa „Ćwiczenia duchowe”, a ta tradycja właśnie, zapoczątkowana w XVI wieku, zadecydowała o błędnym przypisaniu autorstwa świętemu.
Najczęściej pada twierdzenie, że Anima Christi (słowa te, otwierające modlitwę, znaczą właśnie „Duszo Chrystusowa”) pochodzi z początków XIV wieku, a jej autorem był papież Jan XXII (choć nie ma na to jednoznacznych dowodów). Najstarszy tekst pisany znaleziono w manuskrypcie znajdującym się obecnie w Muzeum Brytyjskim i w modlitewniku kardynała Piotra z Luksemburga, oba z około 1370 roku, można go też znaleźć na inskrypcji na drzwiach Alkazaru Królewskiego w Sewilli z 1364 roku, ale musiał znany być już wcześniej. Praktycznie każda z wymienionych wersji tekstu pokrywa się niemal w 100% ze znanymi współcześnie wersjami. Na przestrzeni wieków modlitwa Duszo Chrystusowa była także wiele razy przerabiana na utwór muzyczny, przykładem wersja włoskiego duchownego Marco Frisino.
Jan XXII – prawdopodobny autor Anima Christi
Jan XXII z pochodzenia był Francuzem, naprawdę nazywał się Jacques Duese (lub d'Euse). Żył w latach 1244-1334, papieżem był od 1316 roku do swej śmierci. Urodził się w bogatej mieszczańskiej rodzinie, zdobył wykształcenie teologiczne i prawnicze, był doradcą króla Neapolu, biskupem Frejus i Awinionu. Zasłynął jako jeden z członków rady wytaczającej proces templariuszom. Już jako papież znacząco zreformował administrację kościelną, a także kanonizował św. Tomasza z Akwinu. Z drugiej strony nakazał inkwizycji zwalczać alchemików i oskarżanych o praktyki magiczne i wdał się w ostry spór z franciszkanami, co doprowadziło do ekskomuniki generała zakonu, Michała z Ceseny.
Kiedy odmawiać modlitwę Duszo Chrystusowa (Anima Christi)?
Walenty Prokulski, który w 1918 roku przetłumaczył „Ćwiczenia duchowe” Loyoli na język polski (najstarsze tłumaczenie na nasz język jest nieco starsze, to rok 1867), przetłumaczył też włoski komentarz do książki i do otwierającej ją modlitwy Duszo Chrystusowa. Ale dodał też własne słowa dobrze oddające treść Anima Christi:
Modlitwa ta wspiera się na tej wzniosłej, a tak rdzennie zasadniczej prawdzie dla chrystianizmu, że poza Chrystusem i bez Chrystusa cała istność nasza jest niczym, a dopiero przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie nasza nicość staje się wszystkim.
Anima Christi odwołuje się do samej istoty chrześcijaństwa, sensu istnienia człowieka, do miłości Boga. Sam Loyola zalecał ją odmawiać kilka razy dziennie, choć krótka, jest głęboka i dynamiczna, wypowiadania jej ze zrozumieniem i wiarą zbliża do Jezusa, jest wyrazem zjednoczenia z nim, stąd wiele osób tą właśnie modlitwę odmawia po przyjęciu komunii świętej (a czasem bywa po tym sakramencie śpiewana przez wszystkich, choć jej tekst z kanonicznego punktu widzenia nie odpowiada treści obrzędu Uwielbienia, więc tak naprawdę nie jest to praktyka do końca poprawna, a zwyczajnie uświęcona tradycją). Modlitwa Duszo Chrystusowa uważana jest również za prośbę o nasze odkupienie i życie w Jezusie.
Komentarze: